Dealerzy podejmują różne działania o charakterze marketingowo-reprezentacyjnym. W niektórych przypadkach rozstrzygnięcie, czy ich przeważającą właściwością jest „marketing”, czy „reprezentacja” – jest trudne. Jednak z uwagi na to, że wydatki na marketing mogą stanowić koszt podatkowy, a na reprezentację już nie, dealerskie działy księgowości interesuje to, jak klasyfikować działania podejmowane przez ich firmę dla celów podatkowych. Wydaje się, że spór dotyczący wydatków na organizację zajęć na torze wyścigowym definitywnie kończy nowy wyrok NSA, choć jeszcze miesiąc temu inne stanowisko prezentował Dyrektor KIS.
Niniejszy tekst jest niejako suplementem i nawiązaniem do innego artykułu poświęconego możliwości zaliczenia w koszty wydatków na marketing realizowany m.in. na torze wyścigowym. Omówiono w nim szerzej problematykę poruszanego zagadnienia, z uwzględnieniem praktyki organów i nieprawomocnego wyroku sądu administracyjnego w tym zakresie – znanej na dzień jego publikacji.
Nowa interpretacja, fiskus znowu na „nie”
W międzyczasie opublikowano jednak nową interpretację Dyrektora KIS w zakresie kosztów podatkowych u dealera samochodów. W interpretacji z 6 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.46.2022.2.BS) organ podatkowy niestety nadal prezentuje negatywne dla podatników stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na zajęcia na torze (z uwzględnieniem również kosztów podróży i noclegu). I to pomimo faktu, że czynności realizowane przez firmę dealerską stanowią element działań podejmowanych w celu uzyskania bonusu marketingowego od dystrybutora (importera).
W omawianej interpretacji Dyrektor KIS nie miał zastrzeżeń co do kwalifikacji jako koszty podatkowe innych działań podejmowanych przez dealera, składających się na możliwość uzyskania bonusu, takich jak: internetowa kampania reklamowa, akcje promocyjne na platformach społecznościowych, premiery nowych modeli samochodów, administrowanie systemem zapisów na jazdy próbne. Jedynie zajęcia szkoły bezpiecznej jazdy oraz innego rodzaju szkolenia realizowane na torach wyścigowych (udział klientów w programie szkoleniowym) wzbudziły wątpliwość organu, który uznał te wydatki za koszty reprezentacji. „Wskazać należy, że ww. wydatki, noszą znamiona reprezentacji. Poprzez organizowanie akcji marketingowej MB Safety Experience oraz udział klientów w programie szkoleniowym dla kierowców z zakresu bezpiecznej jazdy Wnioskodawca kreuje swój wizerunek, tworzy wśród wybranych uczestników wrażenie podmiotu profesjonalnego, partnera biznesowego godnego zaufania, kształtuje prestiż i pozytywne postrzeganie swojej firmy przez klientów. (…) Dlatego też, jako koszty reprezentacji, wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów” – ocenił Dyrektor KIS.
Powyższe stanowisko fiskusa wpisuje się w negatywne podejście organów podatkowych co do możliwości zakwalifikowania wydatków na zajęcia na torach wyścigowych do kosztów podatkowych. Oczywiście, rozgraniczenie „marketingu” od „reprezentacji” jest bardzo trudnym zadaniem i nie dziwią spory w tym zakresie, ale wydaje się, że organy podatkowe zupełnie ignorują fakt, że poniesienie wydatków związanych z organizacją takich zajęć warunkuje (obok innych podejmowanych aktywności) uzyskanie bonusu od importera. Co więcej, mając na uwadze silną konkurencję na rynku motoryzacyjnym, bonusy mogą być kluczowe dla rentowności prowadzonej przez dealerów działalności gospodarczej, więc tym bardziej podejmowanie działań w celu ich otrzymania wydaje się jak najbardziej uzasadnione ekonomicznie.
Wyrok NSA – warto było czekać
Sprawa doczekała się w końcu werdyktu NSA. W wyroku z 3 czerwca 2022 r. (sygn. II FSK 2511/19) Sąd uchylił zaskarżony wyrok WSA w Gdańsku i częściowo zaskarżoną interpretację (wydaną pierwotnie w tej sprawie – interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 17 września 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.299.2018.1.ŚS). NSA ocenił, że wydatki na organizowanie jazd na torze (akademia jazdy) mają charakter przede wszystkim reklamowy i służyły prezentacji zalet oraz spełniania najwyższych standardów przez oferowane samochody. Jednocześnie skład orzekający przychylił się do stanowiska organu i sądu I instancji, że organizowanie wycieczek do fabryki samochodów ma charakter reprezentacyjny, bowiem służy budowaniu pozytywnego wizerunku firmy jako całości, a nie prezentacji konkretnych produktów.
Wyrok NSA, w świetle negatywnego stanowiska organów podatkowych, ma charakter przełomowy dla omawianego zagadnienia. Nie powinno dłużej ulegać wątpliwości, że organizowanie zajęć na torach może stanowić dla dealera koszt uzyskania przychodu. Należy mieć nadzieję, że orzeczenie NSA pozwoli ukształtować stosowne podejście do wydatków ponoszonych przez dealerów, w szczególności w celu uzyskania bonusów za realizację określonych działań i aktywności.
Czy organy podatkowe uwzględnią stanowisko NSA w praktyce interpretacyjnej? Warto mieć na uwadze, że zmiana linii często wymaga dłuższego czasu, dlatego nadal mogą być wydawane niekorzystne interpretacje. To jednak orzecznictwo NSA powinno być wyznacznikiem sposobu działania podatnika.
Autor: Mateusz Wrzosek
Starszy konsultant, doradca podatkowy w Gekko Taxens Doradztwo Podatkowe. Zdobywał m.in. w dziale księgowym spółki outsourcingowej, dzięki czemu łączy kompetencje księgowe z podatkowymi.
Zajmuje się głównie podatkiem dochodowym od osób prawnych, m.in. przygotowywaniem opinii podatkowych, pism procesowych oraz przeglądami podatkowymi. Współautor opracowania „Rozliczenie spółek komandytowych. Praktyczna broszura dla działów księgowości”.
