Bony i vouchery są niekiedy wykorzystywane przez dealerów w celu zachęcania klientów do skorzystania z oferty ich salonu lub serwisu. Część firm rezygnuje jednak z takiej formy marketingu – często już na starcie. Powodem są dość skomplikowane przepisy podatkowe w zakresie emisji i dystrybucji bonów, a także ich opodatkowania oraz ujmowania i oznaczania w ramach JPK.
Voucher na części
Dużą część z emitowanych w branży motoryzacyjnej bonów stanowią te jednego przeznaczenia, czyli takie, w przypadku których z góry można określić kwotę podatku VAT, która będzie należna w przypadku realizacji bonu. W przypadku dealerów będzie to np. voucher na zakup części zamiennych, który może być zrealizowany w danej stacji dealerskiej bądź nawet w innej placówce tego dealera, działającej na terenie Polski. W takim scenariuszu dealer, emitując bon np. na kwotę tysiąca złotych, jest w stanie z góry określić kwotę podatku należnego VAT. W konsekwencji, jeśli to dealer we własnym imieniu emituje bon, już samo jego przekazanie klientowi będzie uznawane za dostawę towaru i w tym momencie będzie podlegało opodatkowaniu. Późniejsze wydanie części zamiennych, których dotyczył voucher, nie będzie z kolei podlegało opodatkowaniu VAT.
Jeśli dealer wspomniany bon, umożliwiający wymianę na części zamienne, dystrybuuje wśród klientów nieodpłatnie, musi się liczyć z tym, że takie działanie jest tożsame z nieodpłatnym przekazaniem towaru. Taka czynność, mimo że odbywa się w ramach prowadzonej przez dealera działalności gospodarczej (w celach marketingowych), podlega opodatkowaniu VAT. Co więcej, nieodpłatne przekazanie towaru musi zostać również wykazane w ramach JPK za pomocą oznaczenia WEW, który jest właściwy m.in. dla nieodpłatnego przekazania towarów na cele osobiste, oraz B_SPV – zarezerwowanego dla sytuacji, w których podatnik (w tym przypadku dealer), działając we własnym imieniu przekazuje bon jednego przeznaczenia.
Voucher przekazywany przez importera
Zdarza się również, że dealerzy dystrybuują wśród klientów bony, które zostały wyemitowane przez importera, działając niejako w jego imieniu. Jakie będą konsekwencje podatkowe w takim przypadku? Takie przekazanie bonu również uznawane jest za dostawę towaru lub świadczenie usług (w zależności od tego, czego dotyczy dany voucher). W takim przypadku dostawy lub świadczenia dokonuje jednak nie dealer, lecz importer – w imieniu którego działa dealer. W konsekwencji to importer, a nie dealer, naliczy podatek VAT od wartości przekazanych bonów.
Kiedy w salonie dealera zjawi się klient, który zechce zrealizować bon wyemitowany przez importera (i uzyskać części zamienne lub zrealizować usługę), dealer nie opodatkuje sprzedaży na rzecz klienta. Nie oznacza to jednak braku jakichkolwiek obowiązków. W omawianej sytuacji uznaje się, że z chwilą przyjęcia od klienta bonu wyemitowanego przez importera, dealer dokonuje dostawy towaru na rzecz importera (emitenta bonu). Z chwilą realizacji takiego bonu przez klienta, dealer powinien więc wystawić na rzecz importera fakturę, za pomocą której udokumentuje sprzedaż towarów lub usług, które otrzymał klient w momencie realizacji bonu. W ramach JPK powinno jej towarzyszyć oznaczenie B_SPV_DOSTAWA, które jest zarezerwowane właśnie dla sytuacji, w których dochodzi do dostawy towarów lub świadczenia usług, których dotyczy bon jednego przeznaczenia na rzecz podatnika, który emitował bon.
Voucher na usługi serwisowe
W obliczu szeregu obowiązków lub obciążeń podatkowych, które wiążą się z wydaniem bonu jednego przeznaczenia emitowanego przez dealera (który klient może wymienić na towar, np. części zamienne), a także wynikające z realizacji przez klienta bonu przekazanego przez dealera, ale wyemitowanego przez importera, jako najkorzystniejsze z perspektywy dealera jawi się rozwiązanie, polegające na emitowaniu we własnym imieniu i przekazywaniu klientom bonów jednego przeznaczenia, podlegających wymianie wyłącznie na określone usługi, np. przegląd lub wymianę oleju.
Mimo że podczas takich czynności mogą być wykorzystywane części zamienne, to nadal – na gruncie ustawy o VAT – są one traktowane jako usługi. Biorąc pod uwagę, że usługi świadczone nieodpłatnie (na cele związane z działalnością gospodarczą) nie podlegają opodatkowaniu VAT, to moim zdaniem wydanie bonu jednego przeznaczenia, który umożliwiałby wymianę na możliwość skorzystania z określonych usług oferowanych przez dealera, nie podlegałoby opodatkowaniu. Przekazanie takiego bonu nie podlegałoby też obowiązkowi stosowania dodatkowych oznaczeń w ramach JPK.
Autor: Marta Szafarowska
Wykładowca Gekko Taxens Akademia. Specjalizuje się w zakresie szeroko rozumianych zagadnieniach podatkowych spotykanych w branży motoryzacyjnej. Od lat doradza dealerom, importerom i firmom leasingowym, umiejętnie wypracowując praktyczne rozwiązania nawet skomplikowanych problemów. Posiada bogate doświadczenie w doradztwie z zakresu CIT, VAT, PIT i akcyzy.
