Na początku kwietnia Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację (0112-KDIL1-2.4012.632.2020.2.PG) dla spółki, która prowadzi serwis mechaniczny oraz serwis blacharsko-lakierniczy. W skład oferowanych usług naprawczych wchodzą części zamienne, czyli materiały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. Jednak – jak już na wstępie wniosku o interpretację zaznaczył serwis – kluczowym elementem podejmowanych przez niego czynności, jest usługa, która polega na wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy jego pracowników i zamontowaniu określonych części zamiennych.
Przedsiębiorca został poproszony o uzupełnienie wniosku o interpretację. Wyjaśnił wówczas, że jego zdaniem wykonywane przez niego usługi powinny być traktowane jako kompleksowe świadczenie usług dla celów VAT, a nie dostawa towarów w postaci części do samochodów. Wynika to z tego, że zdaniem firmy klient oczekuje naprawienia samochodu, a to jakie części zamienne będą musiały zostać wmontowane do pojazdu, jest kwestią wtórną. Sprzedaż takich świadczeń dokumentowana jest fakturami, na których w osobnych pozycjach wyszczególnione są koszty robocizny, z dokładnym opisem wykonanych usług, oraz koszty użytych materiałów i części zamiennych.
Serwis samochodowy we wniosku o interpretację zadał trzy pytania. Pierwsze: czy wykonywane przez pracowników usługi powinny być traktowane jako kompleksowe świadczenie usług dla celów VAT? Drugie: czy gdy wartość części wykazanych na fakturze, które jednocześnie są wymienione w załączniku nr 15, przekroczy kwotę 15 tys. zł, to faktura powinna zostać oznaczona „MPP”? Trzecie: czy świadczenie usług serwisowych z wykorzystaniem części z załącznika nr 15, powoduje konieczność stosowania oznaczeń GTU na potrzeby JPK_V7M?
Dyrektor KIS zgodził się z tym, że serwis – świadcząc usługi naprawcze – nie dokonuje dostawy części, lecz świadczy kompleksową usługę w postaci naprawy i serwisu samochodów. Dodał jednak, że skoro przedmiotem sprzedaży jest wyłącznie kompleksowa usługa, to wyłącznie ta usługa powinna być wskazana na fakturze jako przedmiot sprzedaży. Wykorzystane materiały czy robocizna mogą być umieszczone poza elementami obowiązkowymi faktury, jako elementy dodatkowe np. w części informacyjnej faktury lub w osobnym dokumencie np. w kosztorysie. W konsekwencji organ stwierdził, że usługi naprawy i serwisu pojazdów nie są objęte obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności, więc wystawiane przez serwis faktury za usługi naprawcze (nawet jeśli wartość części wykorzystanych w ich trakcie przekracza 15 tys. zł) nie powinny zawierać oznaczenia „MPP”. Biorąc pod uwagę, że w opisywanej sprawie mamy do czynienia z kompleksowym świadczeniem usług, a nie dostawą towarów, serwis nie ma również obowiązku oznaczać takiej sprzedaży kodem GTU (przedmiotem sprzedaży nie są bowiem części zamienne, tylko usługi wykonane z ich wykorzystaniem).
Jakie jest moje zdanie na temat interpretacji? Od samego początku na prowadzonych przeze mnie szkoleniach oraz spotkaniach z dealerami podkreślam, że jeżeli mamy do czynienia z usługą serwisową czy gwarancyjną, a na fakturze wymienione są części wykorzystane podczas naprawy, to w takim przypadku nie stosuje się oznaczenia „MPP”. Takie same zasady stosuje się do kodów GTU. Oba znaczniki dotyczą bowiem sprzedaży części. Tymczasem faktury wystawiane przez dealerów nie dokumentują sprzedaży części, tylko świadczenie usług serwisowych lub napraw gwarancyjnych. Konsekwentnie w takich przypadkach nie trzeba stosować ani kodów GTU, ani znacznika „MPP”. Usługi po prostu nie są objęte takim wymogiem. Dlatego – odnosząc się jeszcze raz do pytania zadanego przez uczestniczkę szkolenia – potwierdzam stanowisko dyrektora KIS. Nadal jednak uważam, że dealerzy powinni dążyć do tego, by wystawiane przez nich faktury dokumentujące usługi serwisowe, naprawy gwarancyjne czy przeglądy, w przedmiocie świadczenia odzwierciedlały te właśnie usługi. Zgadzam się w pełni z dyrektorem KIS, że szczegółowe informacje o tym, co złożyło się na koszt świadczonej usługi, mogą być zawarte w części informacyjnej faktury bądź wynikać z załącznika do niej.
Autor: Marta Szafarowska
Wykładowca Gekko Taxens Akademia. Specjalizuje się w zakresie szeroko rozumianych zagadnieniach podatkowych spotykanych w branży motoryzacyjnej. Od lat doradza dealerom, importerom i firmom leasingowym, umiejętnie wypracowując praktyczne rozwiązania nawet skomplikowanych problemów. Posiada bogate doświadczenie w doradztwie z zakresu CIT, VAT, PIT i akcyzy.
